انحراف جهت یک سیارک خطرناک با موشک - وبلاگ کاتالوگ

به گزارش وبلاگ کاتالوگ، احتمال برخورد سیارک با زمین کم است، اما یکی از آن ها، سیارک 78 میلیارد کیلوگرمی بِن نو (Bennu) از اهداف پژوهشی بوده است.

محققان چینی قصد دارند برای منحرف کردن جهت سیارک ها از زمین، بیشتر از 20 موشک از این کشور پرتاب نمایند.

دانشمندان مرکز ملی هوافضای چین، در شبیه سازی ها دریافتند که 23 موشک لانگ مارچ 5 [موشک های چانگ ژنگ 5 که در هنگام ترک زمین نهصد تن وزن دارند]، یک سیارک را تا حد 9 هزار کیلومتر (برابر با 1.4 شعاع زمین) از جهت اصلی خود منحرف می نماید.

موشک لانگ مارچ 5 بی همان نوع موشکی است که چین در اردیبهشت ماه سال جاری آن را در یک رسوایی غیرمسئولانه در حالی که هر 90 دقیقه یک دور به دور زمین می چرخید رها کرد تا به زمین سقوط کند؛ سرعت سقوط این موشک به قدری زیاد بود که سازمان های فضایی نمی توانستند بگویند این موشک کجا به زمین برخورد می نماید. خوشبختانه این موشک بر فراز اقیانوس هند متلاشی شد.

احتمال برخورد سیارک با زمین کم است، اما یکی از آن ها، سیارک 78 میلیارد کیلوگرمی بِن نو (Bennu) از اهداف پژوهشی بوده است.

بن نو در رده سیارک های نوع بی (B-type) دسته بندی شده که به معنای آن است که حاوی مقادیر زیادی کربن و مواد معدنی مختلف است و چهار و نیم میلیارد سال پیش شکل گرفته است. خلا فضا این سیارک را به اسم میراثی از دوران ابتدایی عالم هستی، از آسیب ها و صدمات حفظ نموده است.

این سیارک می تواند شامل مولکول هایی باشد که در زمان تکامل حیات ابتدایی بر روی زمین ساخته شده اند. از عجایب روزگار اینکه این سیارک ممکن است سوت سرانجام حیات بر روی زمین را هم به صدا در آورد.

بن نو بین سال های 2175 و 2199 به فاصله 7.5 میلیون کیلومتری مدار زمین خواهد رسید و در رده اجرام بالقوه خطرناک دسته بندی خواهد شد. اگرچه احتمال اینکه بن نو به زمین برخورد کند تنها 1 به 2700 خواهد بود، اما ریسک آن به مقدار ای است که دانشمندان را بابت مقدار خرابی که این سیارک ممکن است به بار آورد، نگران کند.

برای انحراف جهت این سیارک، انرژی جنبشی زیادی ضروری است. در عین حال [به کارگیری]انرژی هسته ای در تکه و خرد کردن سیارکی مانند سیارک بن نو خطرات خود را دارد چرا که خود آن قطعات خرد شده همچنان ممکن است به زمین برخورد نمایند.

این مسئله باعث می گردد که پرتاب چند موشک (که باید به مدت سه سال در راه باشند تا به هدف برسند) امکان عملی تری به تعداد رود. لی مینگتائو در تبادل نظر با ساوت چاینا مورنینگ پست می گوید: محافظت از زمین در برابر سیارک های عظیم به یاری فناوری های بدون احتیاج به انرژی هسته ای در 10 سال آینده ممکن خواهد شد.

سوختی که در پرتاب موشک استفاده نشده است می تواند نیروی پیشران مازاد فراوری کند و جرم کلی موشک را هم افزایش دهد و این کار اصابت را موثرتر و کارامدتر می نماید. پژوهشگران می گویند که موشک های موجود برای آماده شدن و انجام این ماموریت، فقط به چند تغییر جزئی از جمله افزودن پیشرانه ها احتیاج دارند.

ایالات متحده در حال برنامه ریزی مشابهی است که (HAMMER) ماموریت کاهش سرعت زیاد سیارکی برای پاسخ اضطراری نام دارد و مواد بیشتری به فضا پرتاب خواهد نمود -400 تن موشک تا سیارک بن نو- این روش بعلاوه باعث سریع تر شدن این سفر می گردد و با این کار تنها دو سال طول می کشد تا موشک ها به سیارک برسند.

آن برنامه هزینه بیشتری دارد و آماده سازی آن هم زمان بیشتری می برد. ایالات متحده باید سیارک را 25 سال پیش از برخورد احتمالی کشف کند؛ در حالی که طرح چین برای زمان اخطار تنها به یک دهه احتیاج دارد. ناسا بعلاوه فضاپیمایی را برای دنبال کردن سیارک بن نو ارسال نموده تا از این سیارک نمونه برداری کند.

کاوشگر اُسیریس-رِکس پیش از آنکه بازوی سه متری خود را در سیارک فرو ببرد و ذرات خاک نرم را از سنگ های آن جمع آوری کند بر فراز این سیارک پرسه می زد. ناسا انتظار دارد که اُسیریس-رِکس و نمونه های گردآوری شده اش در سال 2023 به زمین بازگردند.

منبع: ایندیپندنت