ذهنم خراب بود که زیر وزنه 80 کیلویی کتفم بیرون زد
به گزارش وبلاگ کاتالوگ، سهراب مرادی معتقد است که دکتر اصلانی کتفش را فعلا جا انداخته اما برای درمان قطعی آسیب دیدگیهایش برای رسیدن به المپیک هر طور شده باید به هانوفر آلمان اعزام گردد.
رضاعباسپور - حالم خراب بود و بخاطر ناراحتی از شرایط موجود زیر وزنه تمرکز نداشتم. همین بی حوصلگی، دغدغه اعزامم به آلمان و کند شدن روند درمانی کتف و کمرم برای رسیدن به المپیک باعث شد دوباره اینطور آسیب ببینم. وگرنه وزنه 80 کیلویی اندازه این حرفها نبود که کتفم را از جا در بیاورد؟ این بخشی از صحبت های ستاره رکوردشکن وزنه برداری دنیا در دسته 96 کیلوگرم بعد از آسیب دیدگی دوباره کتفش در حین تمرینات است. سهراب مرادی مهره ای است ارزشمند برای کاروان ورزشی ایران در المپیک و حالا این نگرانی وجود دارد که چه شرایطی برای او رقم می خورد.
باورش سخت است که فقط وزنه 80 کیلویی عامل اصلی بیرون زدن کتف ات باشد.
دفعه قبل که از آلمان که برگشتم، قرار شد برای اینکه دوره درمانم تکمیل گردد، یکبار دیگر به هانوفر آلمان بروم تا ضمن اینکه آنجا بار دیگر وضعیت کمرم را تحت نظر دکتر امینی (پزشکی که آسیب دیدگی دیسک کمرم را بدون جراحی درمان نموده بود) پی گیری کنم، کتف آسیب دیده ام را نیز همانجا ترمیم کنم. اما وقتی شرایط فدراسیون تغیر کرد، من هم معطل ماندم. همین موضوع کلا اعصابم را در این مدت بهم ریخته بود. طوریکه اصلا روی تمریناتم تمرکز نداشتم. خدا شاهد است من حالم از همه گرفته تر و بدتر است. نزدیک سه هفته بود که دنبال این بودم سرپرست فدراسیون کارهای مربوط به اعزامم را انجام دهد تا من بتوانم به آلمان بروم و تحت مراقب پزشکی دکتر امینی دردم را درمان کنم. اما این اتفاق نیفتاد. به همین دلیل بعد از اینکه انتخابات برگزار گردید، امیدوارم بودم می توانم کارهای اعزامم را سریع انجام دهم و با رفتن به آلمان سریعتر دوره درمانی ام را تکمیل کنم. اما وقتی هیچ اتفاقی نیفتاد اعصابم بهم ریخت. به سالن تمرین رفتم که حداقل با تمرین یک مقدار فشار عصبی که رویم بود را کاهش دهم. اما اتفاقی افتاد که انتظارش را نداشتم. واقعا وزنه 80 کیلویی درحدی یست که کتفم را از جا در بیاورد. مطمئن باشید اگر روحیه ام خوب بود به هیچ وجه اینطوری با یک فشار کم آسیب دیدگی کتفم به این شکل تشدید نمی شد. اما چون سیستم عصبی ام بهم ریخته بود اصلا نفهمیدم چه شد . فقط یک لحظه وقتی وزنه 80 کیلویی را بالای سر بردم احساس کردم کتفم بیرون زد. اصلا من آمدم اردو که تمرین بدنسازی کنم و خب دوست داشتم یک مقدار هم حرکات تخصصی خودم را انجام دهم که حالم بهتر گردد ولی یک مرتبه در عرض چند ثانیه این حادثه همه چیز بدتر شد.
کسی هم آن لحظه کنارت بود؟ چون مربی تیم ملی گفته بود که بعد از اتمام تمرین بچه ها، به سالن رفته ای.
بله. خدا را شکر بچه ها کنارم بودند و من را سریع به بیمارستان منتقل کردند. بعد هم به قدری درد داشتم و داد و فریاد می کردم که تیم پزشکی چاره ای نداشتند جز اینکه با داروی بیهوشی من را آرام نمایند تا درد شدید جا انداختن کتفم را احساس نکنم. بعد از اینکه بیهوشم کردند گویا دکتر اصلانی کتفم را جا انداخت تا وضعیتم دوباره به شرایط عادی برگردد.
کتف ات کامل از جا درآمد؟
بله خب دستم کامل از جایش درآمده بود و واقعا مشکلم جدی بود. اما تیم پزشکی که بالای سرم حاضر شد به سرعت دستم را جا انداختند. تا دیروز هم تهران بودم و بعد از اینکه پزشک معالجم آخرین ام آر آی من را دید، دستم را بستند و مدتی هم بستری بودم.
تنها راه درمان ات رفتن به آلمان است؟
دکتر امینی پزشک متخصصی که در هانوفر آلمان مشکل دیسک کمرم را حل نموده بود، بعد از اینکه به وسیله انتشار عکسم در بیمارستان که در حالت بیهوشی روی تخت بودم در فضای مجازی متوجه این موضوع شده بود، با من تماس گرفت و تاکید داشت که حتما باید بیایی آلمان تا اینجا کتفت را هم مثل کمرت به شکلی قطعی درمان کنیم. آسیب دیدگی کتفتم اصلا به حرفه ای بودن یا نبودن من ربطی ندارد. این یک مشکل قدیمی و درد کهنه بوده که آرام آرام با سنگین تر شدن وزنه ها و فشار زیادی که روی دستم وارد می شد شدت پیدا کرد و وسعتش بیشتر شد و در نهایت اینطور در شرایط حساس و سرنوشت ساز فعلی کار دستم داد. تیم پزشکی که اینجا هستند همه برای من قابل احترامند و دوست داشتنی. اما آنها درست مثل کمرم معتقدند که باید کتفم را جراحی کنم. واقعا این را درست می گویند چون کتفم لق شده و هر آن با تشدید فشار ممکن است در هر تمرین و مسابقه ای زیر وزنه بیرون بزند. به همین دلیل باید این درد را هم اساسی درمان کنم. البته نه با جراحی چون برای رسیدن به المپیک اصلا وقتی برای جراحی ندارم. ضمن اینکه دستی که زیر تیغ جراحی برود دیگر برای وزنه زدن دست نمی گردد. واقعا من الان شرایط حساس و بحرانی دارم و امیدوارم مسئولان ورزش سریعتر شرایطی برای اعزامم به آلمان فراهم نمایند تا از این وضعیت خلاص شوم. واقعا یک مدال طلای المپیک چقدر برای مسئولان ورزش ارزش دارد. حقیقتا هرچقدر این مدال برای ورزش ایران ارزش دارد حمایتم نمایند تا بتوانم بعد از بدست آوردن سلامتی ام دوباره روی تخته برگردم و برای طلایی شدن در المپیک کوشش و مبارزه کنم. تقریبا جراحت تاندون های دستم هم جدی است. تاندون ها و لیگامنت های اطراف کتفم با بیرون زدن کتف آسیب دیده اند، ولی دکتر امینی به من قول داده که اگر زودتر برای درمانم به آلمان اعزام شوم او توانایی این را دارد که مثل کمرم بدون احتیاج به جراحی این مصدومیت را هم درمان کند. بدون اینکه احتیاج باشد کتفم را زیر تیغ ببرند و جراحی نمایند. خب وقتی یک چنین شرایط خوبی در آلمان وجود دارد تا بتوانم بدون احتیاج به جراحی دردم را درمان کنم چرا نباید شرایطی برای اعزامم فراهم گردد که بتوانم سریع به شرایط ایده ال برگشته و خودم را به بازی های المپیک برسانم.
وضعیت آسیب دیدگی ات الان و بعد از اینکه کتفت را جا انداختی چطور است؟
الان دستم بسته است. دو سه روزی است که به اصفهان آمده ام تا پیش خانواده ام باشم و استراحت کنم. اما به امید خدا شنبه یا یکشنبه به تهران برمی گردم تا با پی گیری دوستان و حمایت مسئولان ورزش شرایط اعزامم به آلمان فراهم گردد. بعد از اینکه به امید خدا به هانوفر اعزام شوم، هر چقدر زمان احتیاج باشد در آلمان می مانم تا تحت مراقبت ویژه دکتر امینی و تیم پزشکی حرفه ای که آنجا هستند، باشم.
به نظر می رسد مسابقات دنیای را از دست داده ای و شانسی برای رسیدن به این رقابت ها نداری. این موضوع باید برای تو خیلی ناراحت نماینده باشد.
اگر بگویم ناراحت نیستم که مسابقات دنیای تایلند را از دستم داده ام، واقعیت را نگفته ام. این مسابقات مهم و معتبر می توانست تضمین نماینده مدال المپیکم باشد. البته به این فکر می کنم که حتما قسمت اینطور بوده و هیچ کدام از ما در مقابل قسمت و تقدیرمان چاره ای نداریم و تسلیم هستیم. اما قول می دهم اگر وضعیت کتف و کمرم کاملا بهبود پیدا کند، این بار با قدرت و تمرکز بالا دوباره تمریناتم را آغاز می کنم و امیدوارم با کسب سهمیه المپیک بتوانم شرایطم را طوری مهیا کنم که دیگر بدون هیچ حاشیه ای برای قهرمانی در بازی های المپیک با صلابت بیشتر روی تخته حاضر شوم.
فکر می کنی چه زمانی شرایط اعزامت به آلمان فراهم گردد و چقدر مجبوری از میادین دور باشی؟
دکتر امینی برایم دعوتنامه فرستاده و مسئله ای برای اعزام ندارم. فقط منتظرم که امکانات و حمایت اقتصادی مورد احتیاج از سوی مسئولان ورزش برای رفتنم به آلمان فراهم گردد. خودم فکر می کنم حداقل بین یک ماه تا یکماه و نیم باید تحت نظر تیم پزشکی بیمارستان هانوفر بمانم تا دوره درمانم کامل شده و بعد از آن به امید خدا سرحال و بدون درد به ایران برگردم و دوباره دست به وزنه شوم.
5، 1
منبع: ایران ورزشی