جریان سازترین فیلم های هنری قرن بیست و یکم - وبلاگ کاتالوگ

به گزارش وبلاگ کاتالوگ، گاهی اوقات پیش می آید که دنبال یک فیلم راحت برای دیدن نمی شد. همان داستان های قدیمی همیشگی را نمی خواهید. از فیلم های پوچ و بی معنی و سبکسر و احمقانه خسته شده اید که هر سال در سرتاسر دنیا تولید می شوند. این فهرستی از بهترین فیلم های هنری قرن بیست و یکم است. فیلم ها به ترتیب سال تولیدشان مرتب شده اند. این فیلم ها به شما دورنمای متفاوتی از سینما می دهد و امیدوارتان می کند که می توانید از سینما چیزهای بیشتری بخواهید.

1. در حال و هوای عشق (In the mood for love) - سال 2000

فیلم در هنگ کنگ سال 1962 اتفاق می افتد. درست در یک روز مشابه، چو مو وان (تونی لیونگ) و سو لی ژن (مگی چیونگ) دو آپارتمان متفاوت در یک ساختمان اجاره می کنند، و تبدیل به همسایه های دیوار به دیوار می شوند. هر دوی آنها ازدواج کرده اند و همسران محترم شان دائم برای کار در سفر هستند. اما چیزی غیرمترقبه رخ می دهد که زندگی آنها را کاملا تغییر خواهد داد.

اولین چیزی که بعد از دیدن در حال و هوای عشق به ذهن تان می آید فیلمبرداری بی عیب و نقص آن است. فیلم نماهای زیبایی به ما نشان می دهد و از اولین قاب تا آخرین اش نورپردازی فوق العاده ای هم دارد. برداشت آرام و لطیف و غمخوارانه وونگ کاروای، کارگردان فیلم کاملا متناسب با توانایی مدیران فیلمبرداری آن کریستوفر دویل و مارک لی پینگ -بینگ است که چه طور فیلم را روی پرده تصویر کرده اند.

این یک فیلم رومانتیک متفاوت با جریان فیلم های عاشقانه معمول است. خیلی پیچیده تر از داستان های عاشقانه مرسوم چون بیشتر روی تحلیل تنهایی و درد تمرکز می کند. در حال و هوای عشق همیشه برای دیدن فیلم تازه و فوق العاده ای است. قطعا یکی از بهترین فیلم های هزاره سوم است. به فیلم که دوباره نگاه کنیم سکانس های تاثیرگذار فوق العاده ای دارد و باید حتما به آن شعر سکانس آخر اشاره کرد. این فیلم شاهکاری برای چشمان، ذهن و روح شماست.

2. یی یی (Yi Yi) - سال 2000

فیلمی صمیمانه و تلخ و شیرین درباره یک خانواده تایوانی از طبقه متوسط که در تایپه زندگی می کنند.

ما فراز و نشیب های ان.جی و مین مین زن و شوهری را می بینیم که به همراه پسرهایشان تینگ-تینگ و یانگ-یانگ زندگی می کنند. در طول مراسم عروسی برادر مین مین، ان.جی بعد از سال ها عشق قدیمی اش را ملاقات می کند. این اتفاق به علاوه مشکلاتی که برای سلامتی مادر مین مین به وجود می آید خوشبختی این خانواده را تحت تاثیر قرار می دهد.

یک پرتره فوق العاده از هستی بشر. پر از آرامش و شکوه و گرما. یی یی به صورت کاملا مستقیم حقیقت زندگی را برایتان تعریف می کند. گاهی اوقات اتفاق بدی می افتد اما همیشه زمانی برای تغییر وجود دارد.

از لحاظ تکنیکی و فنی اگر بخواهیم حرف بزنیم فیلم تقریبا بی نقص است. شیرینی داستان و شخصیت ها کاملا با کارگردانی آرام و خونسرد فیلم منطبق است. دوربین بدون عجله شخصیت ها را دنبال می کند. تدوین ریتم فیلم را آرام تر می کند و فیلم به شیوه ای یکنواخت جاری می گردد.

همزمان باید شیوه ای را که ادوارد یانگ، کارگردان فیلم محیط شهری تایپه را نشان می دهد ستایش کنیم. گاهی اوقات این حس به تماشاگر دست می دهد که شهر هم یکی دیگر از کاراکترهای داستان است نه اینکه فقط پس زمینه فیلم باشد.

اگر دنبال تصویری شاعرانه و موثر از پیچیدگی های زیبای زندگی هستید باید یی یی را حتما ببینید. از اینکه فیلم 173 دقیقه است نترسید. چون درنهایت فیلم آن قدر فوق العاده است که احساس می کنید فقط ده دقیقه طول کشیده است.

3. جاده مالهاند (Mulholland Drive) - سال 2001

جاده مالهالند نقطه برخورد دو داستان اصلی است: ریتا (لورا هرینگ) از یک تصادف ماشین نجات پیدا کرده و در خانه عمه روث جای امنی برای خودش یافته است. درحالی که خواهرزاده روث، بتی (نائومی واتس) برای مدتی که در کانادا دنبال کار می گردد پیش روث مانده است. آدام کشر کارگردان مشهوری است که در مرحله انتخاب بازیگر برای نقش اصلی یکی از فیلم هایش است.

شرح فیلمنامه دیوید لینچ کار سختی است. فیلمی که در ابتدا یک نئونوآر عادی به نظر می رسد می تواند کاملا تغییر کند و در ذهن پیچیده اسرارآمیز و سورئال لینچ و با خلاقیت او پیچش پیرنگ پیدا کند. فیلم پر از جزییات پنهان و سکانس های رازآلود است درست مثل بقیه فیلم های لینچ. دیوید لینچ از سورئالیسم و تفکر منحصر به فرد خودش استفاده می کند تا تماشاگر را گیج کند.

کیفیت فیلمبرداری فراتر از کمال است. شیوه ای که فیلم های لینچ فیلمبرداری می شوند منحصر به فرد و مشخص است. همیشه یک تصویر اثیری و مه آلود داریم درست مثل اینکه یک سری اتفاقات در رویا رخ می دهند و یک جور نرمی در روشی که آدم ها و محیط به تصویر کشیده می شوند.

اشاره ویژه ای باید به نورپردازی کرد و به خصوص نورهای نئون، و حضور کوتاه آتش در سکانس آغازین. آنها به نظر کاملا زنده می رسند. لینچ خودش منحصر به فرد است و این فیلم شاهدی بر سبک عجیب و غریب اوست. شاید بهترین فیلم قرن بیست و یکم تا اینجا باشد.

4. کشتی روسی (Russian Ark) - سال 2002

سفری مسحورکننده در تاریخ روسیه که در اتاق های سلطنتی کاخ زمستانی سن پترزبورگ اتفاق می افتد. زمانی که ساکنان کاخ تزارها بودند و بعد که تبدیل به مهم ترین موزه روسیه به نام آرمیتاژ شد.

ما اتفاقات را از نمای نقطه نظر راوی دنبال می کنیم که صدایش متعلق به الکساندر سوخوروف، کارگردان فیلم است. او به همراه سرگئی دریدن در این سفر همراه هم شده اند و در اتاق های کاخ می چرخند و با چندین شخصیت تاریخی و افرادی ناشناس از دوره های زمانی مختلف ملاقات می کنند از پتر کبیر گرفته تا کاترین کبیر و تزار نیکلاس اول و دوم.

اولین نکته ای که باید به آن اشاره کرد انتخاب جسورانه کارگردان است: فیلم در یک پلان سکانس 96 دقیقه ای فیلمبرداری شده است. برخلاف فیلم هایی مثل بردمن (2014) که در آن برداشت های طولانی به کمک تکنولوژی دیجیتال به هم چسبیدند، کشتی روسی فقط در یک برداشت گرفته شده است. بدون هیچ تدوین دیجیتالی. با دوربین استدی کم. استفاده از دوربین استدی کم با حرکات موجی دوربین به فیلم لحن رویاگونه ای بخشیده است.

اریجینال بودن فیلم، چه در فیلمنامه و چه تکنیک های فیلمبرداری، حیرت انگیز است.

5. خون به پا خواهد شد (There Will Be Blood) - سال 2007

دنیل پلین ویو (دنیل دی لوییس) تاجر نفت است که در کالیفرنیا شرکت حفاری و استخراج نفت دارد. بعد از اینکه یکی از کارگرانش در تصادف می میرد، او تصمیم می گیرد فرزند یتیم مرد را به فرزندخواندگی بپذیرد تا سرمایه گذاران او را به چشم مرد خانواده ببینند. به هرحال کم کم بچه واقعا برای او مهم می گردد.

چند سال بعد پلین ویو با مردی به نام پل ساندی آشنا می گردد که به او می گوید زیر خانه والدین اش چاه نفت است. پلین ویو سعی می کند که خانه را با کمترین قیمت بخرد اما برادر دوقلوی پل که کشیش است ده هزار دلار برای کلیسایش طلب می کند. در همان زمان مردی وارد زندگی پلین ویو می گردد که ادعا می کند برادر ناتنی اش است.

دنیل دی لوییس یکی از بهترین بازی های کارنامه بی عیب و نقص اش را اینجا ارائه می کند. او تبدیل به یک بازیگر متد می گردد. او قادر است که حتی خارج از پرده هم از انرژی اش استفاده کند تا کاملا روی جنبه های روانشناختی نقش تمرکز داشته باشد. ما واقعا دل مان برای او تنگ خواهد شد که تصمیم به بازنشستگی گرفته است!

کارگردان فیلم، پل توماس اندرسون قادر است داستانی پیچیده درباره یک سرمایه دار ضد اجتماع را شرح بدهد و تحلیل کند. مردی که محرکش حرص و طمع است و تشنه قدرت است. فیلمبرداری، تدوین و موسیقی که این آخری کار گیتاریست گروه ردیوهد است، عالی و پیچیده هستند. خون به پا خواهد شد یکی از بهترین فیلم های آمریکایی هزاره سوم است و نمونه ای درخشان از کارنامه پل توماس اندرسون.

6. سینکداکی نیویورک (Synecdoche, New York) - سال 2008

چارلی کافمن یک نابغه درک نشده است. فیلمنامه هایش، از جان مالکوویچ بودن (1999) تا اقتباس (2002) و درخشش ابدی یک ذهن بی آلایش (2004) همیشه گرم و هوشمندانه اند که با حس قوی از سورئالیسم آمیخته شده اند. سینکداکی نیویورک هم با بقیه فیلمنامه هایش فرقی ندارد.

فیلیپ سیمور هافمن در فیلم نقش یک کارگردان تئاتر را بازی می کند که از بحران های مربوط به هستی و وجود و البته بیماری های فیزیکی رنج می برد. به علاوه ازدواجش هم در معرض فروپاشی است. بعد از موفقیت یک نمایش جایزه ای می برد که به او این امکان را می دهد نمایشنامه خودش را بنویسد و کارگردانی کند.

فیلم شبیه مسابقه ای از احساسات و عواطف است. سورئال، دراماتیک و به طرز عجیب و غریبی بامزه و باروح و شاعرانه است. توصیفی از اندوه و تنهایی در زندگی، یک تراژدی یونانی سورئال که در آن بدتر هر چیزی هم ممکن است اتفاق بیافتد.

قطعا بزرگترین ارزش فیلم فیلمنامه غنی و پرهرج و مرج کافمن است. حتی با وجود اینکه این اولین فیلمش است باید او را به عنوان یک مولف ستایش کنیم. آن هم با توجه به کارنامه پر و پیمانی که به عنوان فیلمنامه نویس دارد. برداشت سورئالیستی و رویاگونه او از سوژه های معمول مثل عشق، مرگ و زندگی و اندوه منحصر به فرد است.

سینکداکی نیویورک از بازی های فوق العاده بازیگران بزرگ بهره می برد. اما فیلیپ سیمور هافمن با اجرای میخکوب کننده اش می تواند همه اعتبار را از آن خودش کند. تصویر او از یک کارگردان افسرده بی نقص است.

7. ضد مسیح (Antichrist) - سال 2009

یک زوج فرزندشان را از دست می دهند. پسرک از پنجره اتاقش بالا می رفته که سقوط می کند. مادر در اندوه فرزند نابود می گردد و شوهرش (با بازی ویلم دفو) تلاش می کند از طریق بردن همسرش پیش روان درمانگر او را درمان کند. برای تمرکز روی بهبود حال زن آنها به کلبه ای در جنگل می روند که نامش بهشت است. شرایط زن بدتر می گردد و رفتارش به طرز دراماتیکی به خشونت می گراید.

لارس فون تریه یکی از مبهوت کننده ترین فیلم هایش را از لحاظ بصری ساخته است. این یکی از برانگیزاننده ترین فیلم های فون تریه است. بیشتر فیلم رنگی است اما سکانس های سیاه و سفید هم دارد. فیلم مسحورکننده است و چشم ها را خیره می کند. به خصوص سکانس هایی که در جنگل می گذرند. تاثیر سینمای آندری تارکوفسکی روی فون تریه واضح است و فیلم هم به کارگردان فقید شوروی تقدیم شده است.

یک بار دیگر تحلیل روانی نکته اصلی تماتیک فیلم فون تریه است. وقتی تصور می کنید که همه کارهای فون تریه را دیده اید او هر بار چیزی دارد که دوباره شگفت زده تان کند. در مورد فیلم ضد مسیح فقط هم شگفتی نیست وحشت و شوک هم همراهش است. این فیلم ساده ای برای دیدن نیست. هم به دلیل پیچیدگی مضمون و هم خشونت صحنه ها اما نشان می دهد که سینما هنوز و در قرن بیست و یکم هم می تواند یاغی باشد.

8. جدایی نادر از سیمین (A Separation) - سال 2011

ایران. نادر (پیمان معادی) و سیمین (لیلا حاتمی) زن و شوهر هستند. ترمه (سارینا فرهادی) دخترشان است. آنها با پدر نادر زندگی می کنند که آلزایمر دارد.

سیمین می خواهد کشور را ترک کند تا زندگی بهتری برای خانواده اش فراهم کند. در حالی که نادر می خواهد در کشور بماند تا از پدرش مراقبت کند. این جدل بین زن و شوهر اتحاد خانواده را در معرض خطر قرار می دهد و سیمین تصمیم می گیرد به نشانه اعتراض خانه را ترک کند و به خانه پدر و مادرش برود.

به خاطر رفتن سیمین، نادر مجبور می گردد برای پدرش پرستار بگیرد تا مواقعی که خانه نیست مراقب او باشد. اتفاق بدی می افتد که این شرایط بحرانی را حتی بدتر از قبل می کند.

جدایی یک درام فوق العاده و پیچیده درباره خانواده است. و البته همزمان تصویر نزدیکی که از خانواده ارائه می دهد فرصتی برای بازتاب جامعه ایران است. برخی از سکانس های به شدت احساساتی هستند به خصوص سکانس های پدر نادر. فیلم در اعماقش تصویری از تاثیر مذهب در زندگی ایرانیان نشان می دهد. به علاوه به روشی آرام و زیرپوستی، از نقش زنان در یک جامعه مردسالار می گوید.

اگر بخواهیم از ویژگی های فنی فیلم صحبت کنیم، لوکیشن های فیلم بسیار محدودند. تقریبا بیشتر فیلم در خانه نادر و سیمین و مرکز پلیس می گذرد. فیلم به روشی عریان و آشکار و تخت کارگردانی شده بدون اینکه چیزی برای زیبایی به آن افزوده گردد.

کارگردان فیلم اصغر فرهادی می خواهد روی گسترش داستانش تمرکز کند و شخصیت هایش را در لحنی شبیه سبک مستند دنبال کند. این فیلم به ما نشان می دهد که یک داستان ساده می تواند مدیوم فوق العاده ای برای تحلیل مضامین گوناگون باشد. شاهکاری که کاملا فروتنانه ساخته شده است.

9. اسب تورین (The Turin Horse) - سال 2011

زندگی یک خانواده، یک پدر و یک دختر، که کاملا آرام و به شیوه ای یکنواخت هر روز پیش می رود. زندگی آنها در بدبختی فقر می گذرد.

یک سری اتفاقات محدود مثل رسیدن یک مرد از شهر کناری یا حضور کوتاه یک خانواده کولی قرار است این روال روزمره را بشکند. بدون اینکه نتیجه ای در بر داشته باشد.

در فیلم اسب تورین ما ویژگی های کارگردانی بلا تار را پیدا می کنیم که معمولا برداشت های بلند است. این فیلم فقط 30 سکانس دارد. و به شیوه سیاه و سفید هم فیلمبرداری شده است.

از لحاظ تماتیک و مضمونی فیلم درباره سنگینی زندگی است. برای کاراکترهای فیلم غیرممکن است که زندگی شان را بهبود ببخشند.

این حس قطع امید کامل توسط وضعیت آب و هوا به خوبی نشان داده می گردد. باد سردی که در تمام طول فیلم می وزد و باعث می گردد حرکات روزمره سخت تر انجام شوند. هیچ پیام امیدبخشی در فیلم نیست. یکی از غم انگیزترین و احساساتی ترین فیلم های این فهرست است.

10. درخت زندگی (The Tree of Life) - سال 2011

درخت زندگی فقط یک فیلم نیست. یک جست وجوی فلسفی درباره زندگی است. ما اتفاقات زندگی یک خانواده طبقه متوسط در تگزاس را دنبال می کنیم. جک پسر بزرگتر خانواده است. آقای اوبراین پدری خودرای است که می خواهد بچه هایش را برای جهان خشن بیرون آماده کند در حالی که همسرش زنی سخت ولی در عین حال مهربان است. او به بچه هایش درباره عشق و احساسات آموزش می دهد.

تم اصلی فیلم دو قطبی میان برکت و طبیعت است که با استعاره از طریق دو والد روایت می گردد. آقای اوبراین طبیعت است. خشن و سخت و خانم اوبراین برکت است که عشق را به تصویر می کشد. همزمان راستا سخت کشف معنای زندگی در فیلم مشهود است.

از لحاظ بصری فیلم یک اثر هنری خالص است و هر نمایش می تواند یک تابلوی نقاشی باشد. مدیر فیلمبرداری آن، امانوئل لوبتسکی یکی از بهترین فیلمبرداری های رنگی اش را در این فیلم انجام داده است. او از نور طبیعی برای فیلم استفاده کرده است. استفاده از صدای شاعرانه روی تصویر که برند کارهای مالیک است با تصاویر مبهوت کننده منطبق است.