جزیره wrangel: جزیره خرس های قطبی و ماموت های پشمی - وبلاگ کاتالوگ

به گزارش وبلاگ کاتالوگ، یکی از متروک ترین جزایر دنیا جزیره Wrangel در شمال روسیه است. تعداد ساکنین این جزیره به حدود 6 تا 7 نفر محیط بان محدود می شود. هر چند این جزیره جانوران متعددی را در خود پناه داده است.

جزیره wrangel، در قطب شمال، یکی از متروک ترین جزایر روسیه است. اعتقاد بر این است که این جزیره ناهموار آتشفشانی که دمای تابستان ها در آن به ندرت به بالای صفر می رسد و خط بین المللی تغییر تاریخ، مرزی که دو نیمکره شرقی و غربی به هم می رسند را احاطه کرده، آخرین مکان در روی کره زمین است که ماموت های پشمی در آن زندگی می کرده اند. با کمال تعجب، این منطقه خشن یک اکوسیستم متنوع شامل روباه های قطبی، خوک های آبی، شیرماهی، گاوهای عنبر، موش های صحرایی قطب شمال و گونه های متعدی از پرندگان را نگهداری می کند. اما فراوان ترین گونه در این منطقه خرس قطبی است.

در این جزیره تعداد خرس های گرسنه سرگردان به قدری زیاد است که در پنجره های کلبه ها و کابین هایی که برای اقامت موقت محققین و محیط بان ها در نظر گرفته شده اند، میخ های بلندی برای جلوگیری از حمله خرس ها در نظر گرفته شده است. علامت های خطر روی در کلبه ها نصب شده است که به افراد یادآوری می کند وقتی از کلبه بیرون می فرایند، مراقب خرس ها باشند.

جزیره Wrangle بالاترین تراکم خرس های قطبی را در تمام منطقه قطبی دارد. خرس ها هر سال تابستان زمانی که یخ ها ذوب می شوند، به این منطقه می آیند و تا زمستان و شروع چرخه نو یخبندان در این جزیره می مانند. همچنین خرس ها برای تولد و پرورش توله هایشان به اینجا می آیند و آن ها را برای زمستان بعدی آماده می کنند. خرس قطبی در واقع یک جانور دریایی است که دوست دارد وقتش را در آب بگذراند. زیستگاه مورد علاقه او یخ های دریایی است که فلات قاره و اقیانوس قطب شمال را می پوشاند. او معمولا روی لبه صفحات یخ زندگی می کند، پس می تواند فوک ها و سایر جانوران دریایی را شکار کند.

اما در چند دهه گذشته، تغییرات آب وهوایی خرس ها را مجبور کرده است که مدت زمان بیشتر و بیشتری را روی خشکی بگذرانند، زیرا یخ ها زودتر آب می شوند و دیرتر یخ می بندند و بنابراین طول دوره های بدون یخ بیشتر است. در مقایسه با 20 سال پیش، خرس های قطبی به طور میانه یک ماه بیشتر در جزیره Wrangel می مانند. همچنین تعداد خرس هایی هم که هر سال به جزیره می آیند، در حال افزایش است. در سال 2017، محققین تعداد 589 خرس را در جزیره شمارش کردند که به طور غیرمعمولی بیشتر از میانگین قبلی 200 تا 300 خرس بود.

آخرین پناهگاه ماموت های پشمی

ماموت های پشمی حدود 10000 سال قبل هنگامی که یخچال های طبیعی و کوه های یخ آب شدند و زمین گرم تر و در عین حال با حیوانات بزرگ متخاصم شدند، از بین رفتند. کاهش زیستگاه و شکار شدن از طریق انسان ها باعث ناپدید شدن حیوانات شد، اما جمعیت های منزوی در منطقه ها متروکه ای مثل جزیره Wrangel جایی که این ماموت ها تا حدود 4000 سال قبل رونق داشتند، باقی ماندند. چنانچه روش سنجش کربن (Carbon dating) برای معین قدمت اجسام مختلف به جا مانده از آن دوران نشان می دهد، احتمالا آخرین سده های وجود ماموت، این حیوان با انسان ها همزمان زندگی می کرده است. این احتمال نیز وجود دارد که شکار گله های ماموت از طریق انسان ها در این جزیره یخ زده باعث انقراض آن ها شده باشد. امروزه به جای مانده های ماموت های پشمی مثل دندان های بلند و تیز و اجزای استخوان آن ها در جزیره دیده می شود.

مکان میراث جهانی یونسکو

برخلاف کانادا و آمریکا، خرس های قطبی در روسیه تحت حفاظت هستند. اتحاد جماهیر شوروی هر نوع شکار آن ها را در سال 1956 ممنوع کرد. اما پس از فروپاشی شوروی، منابع قانونی کافی در این مورد وجود نداشته و شکار در منطقه ها حفاظت شده هنوز هم یک مشکل است. در سال های اخیر، خرس های قطبی به دلیل عقب کشیدن یخ های دریایی، شروع به پیش آمدن تا روستاهای ساحلی در Chukotka کرده اند که باعث به خطر افتادن زندگی انسان ها و بالا رفتن احتمال شکار غیر قانونی آن ها شده است.

در سال 1976، اتحاد جماهیر شوروی، جزیره Wrangel و جزایر نزدیک آن به نام Herald و آب های اطراف آن ها را به عنوان محل حفاظت شده گفت. تا دهه 1980، گله های گوزن شمالی در جزیره Wrangel منسوخ و دو محل سکونت آن ها جابجا شد. در سال 2004، جزیره به عنوان میراث طبیعی جهانی از طریق یونسکو در نظر گرفته شد. اینجا یکی از 5 مکان میراث جهانی یونسکو در قطب است و تنها مکانی است که از نظر دریایی ارزشمند است. جزیره Wrangel بیشترین جمعیت شیرماهی اقیانوسی را جهان دارا است، با حدود 100000 جانور که در جاهای شلوغ جزیره جمع شده اند و بیشترین تراکم خرس های قطبی قدیمی.

جزیره Wrangel جمعیت ساکن دائمی ندارد، اما 6 تا 7 نفر محیط بان برای انجام وظایف مختلف مثل بررسی اکولوژیکی حیات وحش، نگهداری از پناهگاه های زمینی، و کار با گروه های علمی، محققین و گروه های توریستی که از جزیره دیدن می کنند، در اینجا ساکن هستند.

محیط بانان در تعدادی کلبه کهنه که پنجره هایشان با میخ های فلزی تیز برای جلوگیری از حمله خرس ها حفاظت شده است، زندگی می کنند. آن ها اجازه حمل سلاح را ندارند، اما تفنگ های شعله ای و اسپری فلفل با خود حمل می کنند. امکانات موجود در جزیره ابتدایی هستند و شرایط کلبه ها و وسایل نقلیه محدودی که در اختیار دارند، خیلی بد است. آن ها ابزارآلات خوب برای تعمیر و جایگزینی قطعات وسائل نقلیه مثل تایر ماشین را در اختیار ندارند که باعث ایجاد مسائل جدی در ارتباطات آن ها شده و نگرانی های جدی امنیتی را در آن مکان به همراه دارد.

ارتباط با جزیره از طریق سیگنال های رادیویی صورت می گیرد، البته اگر شرایط مناسب باشد. جریان برق از طریق ژنراتورهای دیزلی تامین می شود، اما وجود ذخایر سوخت همیشه تضمین نمی شود.

امروزه جزیره Wrangel یکی از کم بازدیدترین و محدودترین منطقه ها طبیعی در جهان است. توریست ها برای بازدید از این محل نیاز به کسب اجازه از مسئولان روسی دارند که بعضی معتقد هستند کار دشواری است.